- wysłowić
- глаг.• произнести* * *wysłowi|ć\wysłowićony сов. выразить, высказать* * *wysłowiony сов.вы́разить, вы́сказать
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wysłowić
Смотреть что такое "wysłowić" в других словарях:
wysłowić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysławiać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysłowić — dk VIa, wysłowićwię, wysłowićwisz, wysłowićsłów, wysłowićwił, wysłowićwiony wysławiać ndk I, wysłowićam, wysłowićasz, wysłowićają, wysłowićaj, wysłowićał, wysłowićany «wyrazić coś słowami, wypowiedzieć coś» Nie umieć wysłowić swoich uczuć.… … Słownik języka polskiego
wysłowić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysławiać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysławiać się – wysłowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać słowami swoje myśli, odczucia; wypowiadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem wysławiał się po polsku. Wysławiał się gładko. Nie umiał się wysłowić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysławiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysławiaćam, wysławiaća, wysławiaćają {{/stl 8}}– wysłowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wysławiaćwię, wysławiaćwi, wysławiaćsłów, wysławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać coś słowami; wypowiadać, wymawiać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
wyraziście — wyraziścieej 1. «w sposób pełen wyrazu, ekspresji; sugestywnie, dobitnie, dosadnie» Opisać coś wyraziście. Wyraziście się wysłowić. 2. «w sposób wyraźnie widoczny; wyraźnie» Twarz wyraziście odbijała od ciemnych włosów … Słownik języka polskiego
wysławiać — I ndk I, wysławiaćam, wysławiaćasz, wysławiaćają, wysławiaćaj, wysławiaćał, wysławiaćany rzad. wysławić dk VIa, wysławiaćwię, wysławiaćwisz, wysławiaćsław, wysławiaćwił, wysławiaćwiony, podn. «mówić, pisać o kimś z uznaniem, nie szczędząc pochwał … Słownik języka polskiego
zaplątać — dk IX, zaplątaćplączę, zaplątaćplączesz, zaplątaćplącz, zaplątaćał, zaplątaćany rzad. zaplątywać ndk VIIIa, zaplątaćtuję, zaplątaćtujesz, zaplątaćtuj, zaplątaćywał, zaplątaćywany «plącząc zamotać, zaczepić jedno o drugie; splątać» Zaplątać nici,… … Słownik języka polskiego
mieć gadane [gadkę] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} umieć się wysłowić, broniąc swoich racji, być elokwentnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet ma gadane. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
